Dit jaar moest het ervan komen, een dagje op de rivier met Jouke Jansma van Daiwa.

Aangezien deze zomer toch een staycation zou worden, moest het lukken. Enkel de huidige coronacijfers en coronamaatregelen konden nog roet in het eten gooien. Even was het spannend toen Nederland in het rood ging, maar twee inentingen en twee weken verder, een negatieve PCR test en de juiste info van zowel de Belgische als Nederlandse regering zorgden voor een veilige uitstap. Dit was wel buiten de watersnood gerekend. De langdurige en intense buien in Limburg, Luik en verschillende Duitse gemeenten zorgden voor overstromingen en een ongeziene ravage met veel menselijk leed dat nog steeds nazindert. Overstromingen betekent ook dat de rivieren heel veel water (en vuil) moeten verwerken, wat vissen op de rivier erg moeilijk tot onmogelijk maakt. En juist dat stond op de planning: ‘Met Jouke op de rivier’. De trip werd enkele keren uitgesteld, maar ondanks een stevige stroming zijn we er uiteindelijk toch voor gegaan.

Wie is Jouke Jansma?

Jouke is een icoon onder de roofvissers. Hij viste voor Cormoran en is nu samen met Marcel Asbroek één van de twee Nederlandse prostaffers voor Daiwa. In tegenstelling tot sommige andere merken is Daiwa zuinig op de titel ‘prostaffer’, enkel toppers met een behoorlijke staat van dienst komen in aanmerking om voor Daiwa te vissen. En dus niet ‘Jan met de pet’ die in de ene of andere – al dan niet officiële – roofviswedstrijd de top 5 haalt en zich prostaffer kan noemen wanneer hij enkele zakjes shads, een pet en een wedstrijd t-shirt krijgt. Dat is dan ook meteen de reden waarom ik Daiwa verkoop en het niet tot Daiwa-prostaffer geschopt heb (I’ve been weighed, measured and found wanting).

Maar wat zijn Joukes verdiensten dan? Wel, Jouke is volgens mij op de eerste plaats een eigenzinnige ontdekker (De theorie is mooi, maar klopt het ook in de praktijk en als het niet werkt, waaraan ligt het dan en hoe kunnen we het dan toch laten werken?). Door zijn leergierige en empirische ingesteldheid heeft Jouke heel wat technieken bekeken, uitgeprobeerd en verfijnd of aangepast aan de vissoort of de locatie (want we weten allemaal dat eenzelfde specimen zich in een ander water anders kan gedragen en dat er andere technieken nodig zijn om een actie uit te lokken). Al die kennis en ervaring die hij verworven heeft, heeft hij gedeeld in diverse papieren en/of online magazines en online fora zoals: De Roofvis, Beet, Sportfisker, Roofmeister, Blinker (D), TotalFishing, …
Hij schittert ook in vele mooie filmpje op YouTube en hij heeft – samen met Dietmar Isaiasch – een boek geschreven: 250 praktische tips voor de roofvisser, uitgeverij Tirion Sport (wat uiteraard ook in mijn boekenkast staat). Dankzij al deze tips en tricks zijn ook wij – gewone vissers – in staat om zo nu en dan eens kastelen van snoekbaarzen, meter+ snoeken en ‘ziek’ grote baarzen te vangen. Ik hoor Jouke en andere iconen zoals Luc Coppens wel eens denken: ‘Hebben we ze niet teveel geleerd’?

Visgids Jouke

Sinds Jouke (bijna) op pensioen is, heeft hij meer tijd om te vissen en wil hij zijn ‘visgidsactiviteiten’ uitbreiden. De ideale gelegenheid om zijn eerste officiële klant te worden in het ‘post-pensioen tijdperk’ om zijn kwaliteiten als visgids op de proef te stellen. Ik heb het me gemakkelijk gemaakt een een berichtje via messenger gestuurd. Dezelfde dag had ik al een reactie met zijn telefoonnummer om concreter af te spreken. Bij het eerste gesprek was het al duidelijk: Jouke wil iets betekenen, hij wil meerwaarde aan de uitstap geven, hij wil dat de uitstap voldoet aan de verwachtingen van de klant. Daarom kreeg ik enkele opties:

Keuze 1: rivier of kanaal (‘doe maar rivier’ zei ik);
Keuze 2: Snoek, snoekbaars of baars (‘whatever, als het maar op een boot op de rivier is’ was mijn antwoord);
Keuze 3: In het noorden van Nederland, of centraal (‘doe maar gewoon centraal’ –> Als er geen coronamaatregelen waren, had ik met plezier een B&B in het ‘Verre Noorden’ geboekt);
Keuze 4: Breng je materiaal mee of vis je met het materiaal dat op de boot aanwezig is (‘met het materiaal dat aanwezig is, op voorwaarde dan het enkel Daiwa of Cormoran is).

De keuze was gemaakt: Met Jouke op de rivier in het centrum van Nederland met het materiaal van Jouke.

Ik kan iedereen aanbevelen om het materiaal van de gids te gebruiken, want hij weet wat werkt. Het materiaal is afgestemd op de locatie en de verwachte vissoort(en), je moet niet nog snel even een bestelling plaatsen op www.flandersfisher.be om daarna met veel te veel materiaal op een boot te zitten , je kan wat verliezen en dan maak je je daarover geen zorgen.
Wist je trouwens dat er zelfs getuigenissen bestaan over patiënten met ‘teweinigvrees’?

Zelfs al zouden we niets vangen, dan waren er voor mij nog drie garanties (gespreksonderwerpen) voor een prachtige dag:

Daiwa (ik ben een Daiwa-fan, hij is een Daiwa Prostaffer);
Vissen (we zijn er uiteraard beide verzot op);
Onderwijs (Jouke was directeur van een leefschool en ik ben pedagogisch adviseur);

Het uitstapje met Jouke

Door de zware regenval moet de trip een paar keer uitgesteld worden, maar uiteindelijk was het zo ver: Om 07u in Wageningen zouden we te water gaan. Jouke heeft een fantastische boot met de juiste materialen. Het is een Starweld 1674 TL met een 40PK Mercury, een Motorguide fronttroller en twee uitstekende visvinders (voor elke visser één). Geen vier of meer schermen, want ‘video-game’ vissen is voor hem niet nodig.

Eenmaal te water, varen we eerst rustig de haven uit en planeren we daarna naar de eerste kribben die we in de Nederrijn gaan uitvissen. Onderweg spotten we verschillende reigers, aalscholvers en een lepelaar (een vogel met een bek in de vorm van een lepel en geen visser die enkel met lepels vist). Bij de krib aangekomen, legt Jouke uit wat we gaan doen, namelijk verticalen op snoekbaars. ”Prima’ zeg ik, want voor een kantvisser is verticalen vanuit een boot compleet iets anders. Jouke legt de techniek uit en we gaan aan de slag. Ik met een Prorex XR vertical Baitcast met een Viento HD, hij met een korte (2.10m 14-42g) Tournament SW AGS en een prachtige Exist LT. Heel even wou ik vragen ‘zullen we eens ruilen?’, maar zelfs als Antwerpenaar voelde ik aan dat je zoiets niet op je first date vraagt.

We geraken aan de babbel en al snel gaat het over onderwijs. Ik geraak gefascineerd over de visie die Jouke heeft op onderwijs, over het warme hart dat hij heeft voor zijn leerlingen en over de manier waarop hij met zijn team en de ouders aan de slag gaan om het beste uit elke leerling te halen. Vissen is even bijzaak geworden, maar al snel vangt Jouke de eerste snoekbaars van de dag en verspeel ik mijn eerste aanbeet van de dag.
‘Harder aanslaan’ krijg ik als tip te horen en denk bij mezelf ‘I know, dat heb ik wel vaker’. Ook bij de tweede losser hoor ik de suggestie ‘harder aanslaan’. Ietje later lost bij Jouke ook een vis. Ik bijt op mijn lip en denk ‘harder aanslaan, Jouke’.

Daarna valt het stil (niet de gesprekken, wel de actie in het water). Er zijn weinig actieve vissen en de stroming neemt in die mate toe (tot bijna 500m³/s) dat Jouke besluit om naar een andere stek te varen. We scheren over het water en ik geniet van de wonderbaarlijke natuur die zich op elke oever van de Nederrijn te zien is.

Bij de tweede stek aangekomen hervatten we het vissen en de gesprekken. Onderwijs moet even wijken voor ‘Daiwa’ en zo kom ik te weten dat Jouke als Prostaffer bij Cormoran en Daiwa ook inspraak heeft in de ontwikkeling van verschillende materialen. Zo heeft hij voor Cormoran een uitstekende verticaalhengel laten ontwikkelen (die helaas niet meer in de handel is, maar hij had er gelukkig nog eentje in de boot) en komen er misschien kunstaasjes terug in het gamma die al een tijdje uit de handel zijn. Ondertussen vissen we rustig verder en komen verschillende kleine snoekbaarzen boven water, maar de grotere weet ik telkens te verspelen. ‘Harder aanslaan’ klinkt het weer…

Jouke laat me van hengel en techniek wisselen. We gaan diagonalen en ik krijg ook een mooie Tournament SW AGS (2.10m 14-42g) met een Ballistic EX 2500 in mijn handen. Het is even wennen. Deze hengel is minder strak dan de stijve Prorex XR en 20g werpen met de Tournament voelt wat onwennig (vismakkers weten hoe voorzichtig ik met mijn materiaal ben), maar Jouke stelt me gerust. Die hengel kan wel wat meer verzetten. Diagonalen met 20g is voor mij als ‘ultra light streetfisher’ compleet iets anders, maar het blijkt nodig met de stroming die er is. Al snel volgt weer een middenmaat snoekbaars en verspeel ik – net onder de oppervlakte – weer een grotere vis. En toen brak het koud zweet me uit… we hadden elke vis terug gezet zonder foto’s te nemen. Stel je voor dat we er geen enkele vis meer vangen. Dus de eerstvolgende kwam op de foto. Wie het kleine niet eert…

In de verte zagen we de bui hangen (letterlijk) en besloten om terug richting trailerhelling te rijden en onderweg nog wat kribben aan te doen. Zo gezegd zo gedaan en we stoven weer planerend door het water. Regelmatig moesten we vaart minderen, want de lokale ‘richies’ hadden hun vaartuigen in het water gelaten. Ma en pa met de Glastron en de kids met de Sea Doo’s en Yamaha Superjets. Aangezien ik zelf met mijn vaarbewijs bezig ben, was het een uitgelezen kans om te leren dat bij kruisende vaartuigen vaart moet minderen en best rustig haaks op de hekgolven vaart.

In de volgende krib vang ik – recht in de stroomnaad – een grote vis. De hengel gaat krom. Het lijkt alsof ik vast hang maar het kopschudden van de vis verraad dat ik waarschijnlijk een snoek aan de haak heb. En ja, ik heb hard genoeg aangeslagen. Jouke zet zich klaar met het grote roos-paarse Prorex bootnet en dan lost de vis… Dzju! Ik haal het kunstaas binnen en zie dat de stinger verdwenen is. ‘Zonde’ denk ik en mijn gedachte gaat dan in de eerste plaats naar de vis die nu rondzwemt met een stinger in zijn/haar bek. Nog een klein snoekbaarsje en de zoveelste losser (‘harder aanslaan’ mét lachje deze keer) en we varen weer naar de trailerhelling. We meren aan en Jouke gaat de wagen en trailer halen. Ik sta fier te pronken met een tros waaraan een Starweld hangt. Heel even denk ik ‘Zouden mensen nu denken dat het mijn boot is?’ en glimlach.

Jouke trailert de boot en we ruimen het materiaal op. Jouke geeft me nog een prachtige tip: Zo hard aanslaan als de fiscus. Ik lach, knik en neem nog even een foto alsof het mijn boot is en dan nemen we afscheid. Het einde van een mooie dag!

Wil jij ook eens met Jouke Jansma op stap?

Dat kan perfect!
Jouke Jansma
+31 (0)650807438
jansma.jouke@gmail.com

Op stap met Jouke Jansma (een rasechte Daiwa-prostaffer)