Ontdek de Stek!!!

Vandaag was het zo ver.

Er moet voor alles een eerste keer zijn en vandaag was dat voor de eerste editie van ‘Ontdek de Stek!!!’. Omdat er op sociale media zo veel stekkenpezers zitten te loeren in de anonimiteit, dacht ik eraan om deze vissers nu ook in real life een gezicht te geven, om letterlijk ‘buiten’ te komen, om de ongeneselijke drang om stekken te pezen eindelijk openlijk tentoon te kunnen stellen en om ervoor gewaardeerd te worden!

Langs de andere kant ben ik zelf wat lui. Ik zoek lazy technieken uit en probeer ik mensen – onder het mom van een evenement – voor mijn kar te spannen om voor mij stekken te laten ontdekken.

Eigenlijk doe ik wat zoveel andere organisatoren van wedstrijden doen… Maar met enkele bijzondere verschillen.

Je moet geen klein fortuin per kop of koppel betalen om voor de organisator op een openbaar water stekken te gaan ontdekken.
Er zijn geen geheimzinnige beslissingen over wie nu uiteindelijk wel die ene of die andere prijs mag krijgen.
Je moet niet (on)tevreden zijn met de prijs die de organisator voor jou afgeluisd heeft bij één van de bevriende groot- of kleinhandels.
Er zijn geen goodiebags gevuld met materiaal dat je niet kan gebruiken en dat misschien al van voor corona in quarantaine zat in een grote grabbelton aan de kassa van de ene of de andere hengelsportzaak.
Je krijgt wel in real time informatie over de vangst, de locatie, de gebruikte techniek en het gebruikte aas.
De organisator kan niemand bevoordelen omdat die zelf de plek niet goed genoeg kent.
De winnaar krijgt een waardebon voor het bedrag dat iedereen ingelegd heeft (heel transparant, je moet je niet afvragen hoeveel er aan de handen van de organisatie blijft kleven).
De deelnamekost (en de daaraan gekoppelde waardebon) is laag, te laag om 27 keer te gaan voorvissen, complotten te smeden, vals te spelen, strategieën te bepalen en om je medevisser het zonlicht (of visje) niet te gunnen.
Het initiatief is kort, je moet je daarna niet bij je partner verantwoorden waarom je weer een hele dag (en de weekends daarvoor) bent gaan (voor)vissen en je kan nog naar de bomma.

Kortom, het ideale evenement.

Maar hoe organiseer je zoiets…?

Eerst maak je een evenement met een provocerende titel aan. Je speelt in op de drang van bijna elke visser… Ontdek de Stek. Je zorgt voor een foto met een vage achtergrond. Veel vissers hebben zich waarschijnlijk afgevraagd ‘waar zou dat zijn?’. Je zorgt ervoor dat de baars omhoog gehouden wordt met je middelvinger (puur toeval uiteraard).

Je geeft een vage locatie in om daarna te zeggen dat het zeker daar niet te doen is. Enfin, alles om vissers curieus te maken. Daarna speel je in op de laagdrempeligheid door een belachelijk lage deelnamekost, weinig regels en veel transparantie. Als laatste begin je alles en iedereen te spammen en op elk forum reclame te maken, strooimannen en prostaffers en -stoeffers in te zetten en … ah nee, een paar van die dingen ben ik vergeten.

Nee, eigenlijk is het gewoon ‘springen’. Je bedenkt een concept dat je zelf leuk zou vinden en je gaat ervoor. Al de rest is achteraf verzonnen.

Maar dus, deze ochtend was het zo ver. Om 6u opstaan, douchen, aankleden, boterhammeke eten, tanden poetsen, wagen inladen met materiaal en drank en doorrijden. De organisatorische voorbereiding moet de avond voordien rond zijn, anders heb je enkel stress…

tip: zorg ook voor literatuur voor als het bere saai zou worden.

Om 7u30 rijd ik de ‘oude’ oprit van Van Pelt in Schoten op en hoop dat daar al geen 100 vissers te wachten staan.

Tot grote geruststelling staat er nog niemand. Maar dan komt de vrees dat er misschien niemand gaat opdagen, want niet iedereen die ‘gaat’ ingeeft op Facebook staat daar ook effectief. Deze ochtend stonden er 10 personen op ‘gaan’ waaronder FlandersFisher en mezelf… 9 echte mensen dus. Uiteindelijk bleken er naast mezelf en FlandersFisher nog 14 andere visser benieuwd genoeg te zijn om er ook effectief te staan. Een goed begin vond ik zelf. Kleinschalig, behapbaar EN één voor één sympathieke gasten!!! Het kon dus niet meer mislopen.

de bende

De administratie kon iets vlotter, want we konden pas om 8u14 – na foto en briefing – starten aan het evenement. Gelukkig waren de regels zo soepel dat we met z’n allen besloten om gewoon om 12u20 terug samen te komen i.p.v. 12u. Zo gemakkelijk ging dat…

het parcours

De eerste vissen lagen bijna onmiddellijk na de start op de meetlinten (dat was zo afgesproken met de federatie van lokale roofvissen), maar de organisator moest alle telefoonnummers nog toevoegen aan de supergeheime whatsapp-groep om alle informatie te delen. Tegen 8u36 kwamen de eerste foto’s binnen met – zoals afgesproken – een foto van de vis op het meetlint, een foto van de locatie waar de vis gevangen is en het gebruikte kunstaas.

de Daiwa Prorex Duckfin Shad UV Green Chartreuse uit de grabbelpot van FlandersFisher bleek een topper te zijn.

Sommige namen ‘de locatie waar de vis gevangen is’ wel heel letterlijk.
Een belangrijk kenmerk van stekkenpezers is namelijk dat ze goed weten hoe ze hun stek niet moeten laten pezen!

Gedurende de hele tijd van het evenement werden er vissen gevangen. Niet spectaculair in aantallen of omvang, maar wel gestaag.

En dat op plekken waar eigenlijk niemand gaat vissen. De usual places zoals veranderingen in de kademuur, boten, palen in het water (tegen de kade) brachten vis op, maar ook random plekken waarvan je denkt ‘waarom zou ik hier vissen?’ brachten soms onverwacht mooie vissen op. Het opzet was dus geslaagd, de stek werd uitgekamd en ontdekt. De sfeer was gemoedelijk, vissers leerden elkaar beter kennen, er werden technieken uitgewisseld en iedereen was op z’n gemak.

Tegen 12u waren de eersten al terug aan de verzamelplek. Rustig de scores invullen, een babbeltje slaan en ondertussen een koffie, cola of pintje drinken en zelfs een chipske eten … allemaal in alle rust.

Om 12u30 werden de vangsten overlopen, werd de waardebon overhandigd aan de winnaar (Tom Vens), werd er nog promotie gemaakt voor Daiwa molens en werden ideeën voor de volgende editie verzameld.

Ik denk dat iedereen zich goed geamuseerd heeft. Op naar de volgende ‘Ontdek de Stek!!!’.

Ter info:

Er worden in dit artikel geen stekken weergegeven omdat we schrik hebben van stekkenpezers (die doen volgende keer beter mee als ze alles willen weten).
De grootste baars was 33,8 cm, de grootste snoekbaars (bij consensus) 45 cm.

Tight lines!!!

Wim

Ontdek de Stek!!! editie 1